Grandson

"You need two boxes, right?"
A nerdy looking boy, 10 to 12 years of age asked me through his round glasses.
I was in a security checking line untying my shoe laces at the Detroit North Terminal.
He was in front of me and he just had finished helping his mom.

He took out two boxes.
"One for your shoes and jacket and one for your computer."

As I was placing shoes and lap top in the boxes, he picked up my carry on bag and placed it on the roller.
" Oh my, you are such a wonderful young man. Thank you very much."
My belongings were on their way through the x-Ray machine.

I moved towards the scanner as the security officer motioned me to walk in to it.

I had forgotten to take my belt off. So, the officer had to frisk me when I got out of the scanner. When he was doing it, this young man picked my boxes and the carry on off the rollers and carefully place by the chair where I can put my shoes and jacket on.

I was impressed and touched by his gesture and genuine care. I could not resist thanking his mom for his kind action. I asked her his name.

"Ryan, thank you. I will always remember you. Your mom must be very proud of you."

" Uaa.. Uaa.. My Grand Pa. He told me to help people like him, because they hurt them selves bending or lifting bags at the air ports"

Why do we make sports heroes our roll models when we have Grand Pas at home?

ફેસબુક

મારા બા બાપુજી કહેતા

" બેટા, મહિનામાં ખબર અંતરનો એકાદ કાગળ લખતો હોય તો કેટલું સારું લાગે. ઘણીવાર ફીકર થાય છે."
"ખોટી ફીકર નહીં કરવાની. સમય મળે ત્યારે એવું હોય તો બે શબ્દ લખું જ છું ને?"

એ સમય પણ ગયો અને બા બાપુજી પણ ગયા

હવે તો ફેસબુક નો સમય આવ્યો

જેમને કદી જોયા નથી એવા અજાણ મિત્રોનાય ખબર અંતર નિત્ય પુછાય છે. થોડી ગપસપ પણ થઇ જાય છે.

સાલો, સમય ઓછો પડે છે. સુતાંય અડધી રાત થઇ જાય છે.
-ભરત શાહ

બાકી છે?

"હવે કોઈ આવવાનું બાકી છે?"
" ના, અમેરિકાથી કોઈ આવે એવું લાગતું નથી"
" શું કહ્યું ફોનમાં?"
" ભાનમાં ન હોય ને બોલતા કરતા ન હોય તો દોડાદોડી કરવાનો અર્થ શું એવું બોલ્યા."
" તો પછી નળીઓ કઢાવી કાઢો ને."
"એમનું પોતાનું કોઈ એમ કહેનાર રૂબરૂ હોવું જોઈએને?"
"સ્કાઇપ કરી દો ને, નાતના બે મોભીઓ ને બોલાવી."
"દાકતર ને ય હાજર રાખવાના. દાન પુન, દવાદારુ ને નાતમાં લ્હાણ નોય ખુલાસો થઇ જાય."
" એજ બરાબર છે. આડોશ પાડોશ વાળાય કેટલું કરે?"

માનું સિંદુર

વૃક્ષોથી ઉભરતા આ બગીચામાં
જેટલીય પગદંડી ઉપર હું ચાલતો
એ બધીય પાનખરના રાતાં રાતાં
પર્ણોથી પુરાઈ ગઈ છે
ધરતીની પાંથી જાણે સિંદુરે
સજાઈ ગઈ છે.
મરતાં મરતાં આ પાંદડાઓની
જેમ માને સજાવી તો નહીં શકું
બીજું કંઈ નહીં તો સાચવીને
પગદંડી ની કોરેથી
આઘો ચાલી માનું સિંદુર તો
ન ખરડું

રીવાજ

"મણીબાઈ આવ્યા છે. મુંડન કરવા."
પાલીની દીકરી કહી ગઈ.

"ખબર નહીં, ચૂડીઓ તોડવા તૈયાર થયા કે નહીં.
મુંડન માટે એમને કોણ કહેવા જશે?"

"રીવાજ છે. કો'કે તો કહેવું જ પડશે ને?
ગોરાણી જાય ત્યારે."

"મારું કામ નહીં. ચૂડીઓ માટે વિવેકથી મારી એમણે
વાત સાંભળી. હવે બીજા કોઈ ઘૈડીયા ને ક્હો."

"કોણ બેઠું છે એમની પાસે?"

"કોઈ નહીં. જીવણભાઈની છબી આગળ દીવો કરી બેઠા છે.
છુટા વાળ છે. કપાળે સુરજ જેવડો લાલ ચાંલો છે."

"વિલાપ?"

"જરાયે નહીં. બંધ આંખે જાણે ધ્યાન ધરતા હોય.
જીવણલાલ ને ય રડાકૂટ પસંદ નો'તી. "

"બૈરાંમાં તો બેસવું પડશે ને?"

"મનીયાને કહીએ ત્યારે.એનું કહ્યું બધું કરે છે "

"બાપ વગરનો, દાધાબળ્યો. એ શું સમજે
ધરમ,સમાજ ને રીવાજ ?"

" પોપટની જેમ ભણાવી ને મોકલો."

"મનીયા, કહ્યું એમ બાને કહીશને?"

"બા બોડી થશે ને ચાંલો નૈ કરે તો દાદા પાછા આવશે?"

" હા, આવશે."

"તો પપ્પા કેમ નથી આવતા? મમ્મી ચાંલા ને વાળમાં
બા જેવી સરસ ના લાગે?"

"પણ મનીયા, રીવાજ તો પાળવા જ પડે."

" બા મમ્મીને રોજ ક્હે છે કે એ ગાંડી તે ગાંડા રીવાજ પાળે છે."

અધૂરા અભરખા

અતીતને અંધકારમાં સુવાની આદત નથી
યાદોના પડછાયાને આભાની જરૂરત નથી

અફસોસ અધૂરા અભરખાનો યથાવત નથી
છે આજ, માણી લો બીજા કૈંની વિશાત નથી
ભરત શાહ

भगवान

कभी नहीं सोचा था के भगवान भी एक दीन फेसबुकके "लाइक" के मोहताज़ हो जायेंगे।

क्या जरुरत है पढ़े लिखे इन्सानोंको भगवानका इस तरह इस्तेहार करनेकी?

गर हम मानते है के कुदरत के इस करिशमे का निर्माण करेनेवाला दैवत्व भगवान है तो
भरोसा रखे, आज नहीं तो कल उसको सब "लाइक" करेंगे। उसकी तस्वीरोंको "लाइक''
करनेसे गर हमारा भला य शुभ होता है तो फेसबुकके आने से पहले कौन करता था हमारा भला ?

मानाकी श्रध्धा जरूरी है आध्यात्मिकता से शान्ति पानेके लिए। लेकिन अंधश्रद्धाको उसके
जड़मूलसे हटाना सबका फ़र्ज़ है। गर वो नहीं हो सकता है तो, कम से कम उसे ज्यादा फैलाना तो
नहीं चाहीये।

Ten Commandments

Thinking about religion, I revisited ten commandments. Reading them over, I did not learn anything more than what I learned watching that epic movie Ten Commandments in the matinee show in late fifties. Here is my simplistic thought process then and now:

If you read the last six commandments and think through you would wonder, did Moses really need to go up in the mountain to hear this from God himself? Why people in those days were not able to figure out for themselves these simple rules of living a moral life? Or is it, they needed to have fear of God instill in them to follow these simple rules? Any human beings with average intelligence and good conscious would follow these rules to be a good person and thus a religious person.

Now if you read the first three commandments it becomes apparent that like any other autocratic ruler God wanted to have full control over his subjects. He did not want you to accept the authority of any other king. He did not want you to nag him for trivial things and he did not want you to reveal his identity to any one. Only those who obeyed him will be rewarded.
What do we have here? an arrogant God or Moses himself trying to quash doubters and keep them in line like sheep or lambs?

I still think the fourth commandment is the only one that makes sense. Yes, seventh day is truly holy or hallowed and no one should work on that day. As a matter of fact, if god wants, I would not mind making all of them holiday.

Can you imagine what this world would be like if all the governments on this planet stopped working all seven days? I think heaven would descend on earth. And we all would have angelic hallows around our faces.

અડધી અડધી

એ ગલી ને નાકે
ચ્હા ની રેંકડી પાસે
હું ભાંગી પડ્યો
બસ ત્યાં થી જ
તને કર્યા છેલ્લા જુહાર
તારા વગર હવે
ક્યા ભટકવાનું?

નાનીયાના ટેણીયાએ
પૂછ્યું કાકા ચ્હા બનાઉં?
ના બેટા,
અડધી અડધી
કરનારો તો ગયો.

કાકા, આજે તો આખીજ
પી નાખો
બાપુ કરતા
તમારી અડધી ચ્હા
ને આખી દોસ્તીની વાતો
જીવ્યા ત્યાં સુધી

રોજ આવજો
પીવા
જીવો ત્યાં સુધી

અડધી અડધી ટિકિટે
વડોદરા સિનેમા જોવા
શાળામાંથી કેવા
છટકતા
એવી બધી
વાતો કરવા

ભરત શાહ

બાય પાસ

"બા, બાપુની બે આર્ટરી બ્લોક છે, બાય પાસની જરૂર છે."
"પછી બધું બરાબર તો થઇ જશે ને?"
"બા, ચારેક લાખ રૂપિયા થઇ જાય"
"બધી સી ડી રોકડી કરાવી કાઢો"
"એ તો ક્યારનીય વપરાઈ ગઈ તારી માંદગીમાં ને બહેનના લગ્નમાં"
"તારાથી કંઈ થાય?"
"બા, મયુર કોલેજ જવાનો ને માયા દસમામાં છે."
"કા..ર, સ્કૂ..ટર?"
બા, એ બધી તો હવે જરૂરિયાત...."
"તો પછી મારી બંગડીઓ, કાપ.."
"કાલે ઉઠીને તારા માટે જરૂર પડે."
"ત્યારની વાત ત્યારે..અત્યારે એમનાથી વધારે.."
"બા, સમજ. બાપુજી સિત્તેરના થશે. દાક્તરો તો પૈસા માટે બધું ક્હે."
"તો?"
"તું ક્હે એમ કરીએ, બા"

દબાયેલા

"વ્યવસ્થા થઇ વીસ હજારની?"
"ધંધા પર ઘરાકના દેખતાં વાર તહેવારે ઉઘરાણી કરવી નહીં."
"પાંચ વર્ષે આપેલા પૈસા માંગ્યા એમાં ગુન્હો કર્યો એમ ને?"
'ધીમે બોલ, ધાડ નથી મારી. સંબંધમાં લોકો કેટલું ય ઘસાય."
"ઘણું ઘસાયા...અહીં બોલાવ્યા, ઘરમાં રાખ્યા, ધંધો અપાવ્યો... "
" તે ? પગ પુંજું ? જિંદગીભર દબાયેલો રહું?"
"દબાયેલા ને તમે? પોતાના પૈસા માટે કરગરે છે કોણ?"
"કરગરવુંય પડે."
"તો.... તો, કોર્ટમાં ય જવું પડે."
"જાને...પૈસા તારી મા જણીને આપ્યા છે, મને નહીં. યાદ રાખજે."

પ્રતિબિંબ

અરીસાની આડે વજૂદ મારું નથી ક્યાંયે છુપાયું
એ નિર્જિવ શું સમજે? છે કેટલું તોડાયું ને જોડાયું

અલગ થઇને અરીસાથી પ્રતિબિંબ મારું મેં જોયું
નશીલી આંખ ને અધરેથી મધુરું સ્મિત મેં ખોયું
-ભરત શાહ

Long ago

Saw Nissan Altima 2.5 SL at a display in the mall. Price tag $33,507.
Remembered my first brand new car, Cutlass Supreme- bigger, 8 cylinder 350 cc engine for meager $3,300.

Well, that was one wife, two daughters, two son in laws and two grand sons ago. Life was lot more simpler, lonely and not as joyful:)

कारवां

कारवां कभी रुकता नहीं
थके पैरोंमें दम फूंकता नहीं
गिरे हुओं को ऊठाने झुकता नहीं
रिश्ता उसका सिर्फ मंज़िल से
वास्ता ओरों से कभी रखता नहीं

Scene-1

Scene no 1, New York 1970, Polytechnic Institute of New York, Brooklyn

I was standing near the coffee machine with my quarter, wondering what magic trick dropped the cup in that square box and poured coffee in it.

A young man came, inserted the coins in the machine and asked "Chai" or coffee ! I opted for tea. He pushed the button, pulled out a cup and handed to me.

I showed him the quarter in my palm and he said in Urdu,
" No problem, Keep it, it is a pleasure meeting you".

Then he introduced himself.

" I am Ahemad from Pakistan".

" I am Bharat from India, so nice to meet you. Thanks for "Chai". I responded in Hindi.

Turned out, we both had taken the same courses in our Master's program.

We both were new in the country, in totally different environment. The language and cultural background became a bridge between us. We became friends and helped each other in our class work for two semesters.

What is common amongst us bring us together.

Scene 2

Scene 2, 2013 DeRidder LA

The traffic was very sparse on this road like any other road in this town. It was only 5:15 PM this late October afternoon and it had just begun to turn dark

I was on my daily three mile walk

Then, I see a lone bicyclist coming from the opposite direction. I looked back. There was no body behind me.

It was just him and me, I took a mental note.

As I continued pacing forward, he continued pedaling toward my direction. As distanced decreased, he became clearly visible . He was an African American male in his late twenties or early thirties.

He was riding a fairly beat up bicycle with a basket hanging off the handle, I took another mental note.

Now I remembered the advice my wife gave me almost everyday.

"Don't wear that "Rado" on your wrist and diamond rings on your fingers, while you take your walks. We do not know this town and its neighborhood well enough.

"This whole world is evil in your eyes, you have no faith in humanity" I would tell her.

It was time for me to eat my words, I thought. In fact it was time to act.

I thought of turning back. It was too late I told myself. Running away would not work either. He had the bike.

So, I quickly did the next best thing. Took my wrist watch and rings off and discreetly slid them in my pocket. Thought foolishly, my pocket would act as a safe deposit vault.

As he got closer, he slowed down. My heart rate increased and my thought process picked up the pace. First time I began to feel appreciation for the gun lobby.

"Good evening, sir" he greeted me when he was few yards away.

Then, he corrected his greetings immediately.

"Namaste" he said folding his hands.

" Namaste" I responded with a touch of embarrassment.

The basket off his bicycle handle had three books . One of them was Mahatma Gandhi's
" My Experiment With Truth"

It was truly too hard for me to hide my embarrassment

He saw that on my face and said, " I would have done the same thing myself sir"

He wished me pleasant evening and pedaled away.

What we don't know fears us. Prejudice is the byproduct of ignorance.

પ્રેમ

કહો છો પ્રેમ જેને, છે અનુભૂતિ થોડી પળોની
કહાણી હો ભલે લાંબી, હકીકત જુજ પાનાની
ભરત શાહ

વિશ્વાસ

શ્વાસ છે
તો જીવન છે
વિના શ્વાસ મૃત્યુ
શ્વાસથી પણ વિશેષ વિશ્વાસ
વિના વિશ્વાસ
???????????

 નથી હું ફક્ત ઈંટ ને ચૂનાની ઈમારત
છું ઈતિહાસ, મૂડી અણમોલ અમાનત

ઉભી છું અડીખમ તળે ખુદાની હિફાઝત
કરતી હર મજહબમાં સદીથી ઈબાદત

આવ્યા અહીં કૈઈ કેટલાય સેવાની દાનત
ગયા થૈ શરણ માટીપગું, ખુરશીની તાકત

હો શાશન ગોરું, કે દેશી સાહેબની રિયાસત
રહી મારી વફા ગોધરાને વિના કો' બગાવત

નાચી છું આનંદે નિહાળી સહુને સલામત
મળતા ગળે એકમેકને વિના કો' અદાવત

રડી છું નિહાળી નગરને ખૂણે એક દાવત
ને બીજે, ભૂખ્યા બાળકની લાચાર હાલત

બદલાયો સમય, બદલવાની છે આદત
મતભેદ પુરાણાની કરવાની છે શહાદત  
-ભરત શાહ

તમે

તમે બોલો જો કંઈક, તો કહું ના?
પડે પડઘા જો મૌનના, સુણું ના?

આંખો ય કહી કહી કેટલું કહે,
ખુલે પાંપણ તો ભેદ હું ખોલું ના?

ઉમટે લહરખી સ્મિતની હોઠે
મુઈ, વાગે વાછંટ તો ભીંજાઉ ના?

લખે કુમળું કૈ, આંગળી કિતાબે
ખુલે અડધી તો શબ્દો ઉકેલું ના?

લટે ય જુઓને કેટલી હઠીલી
જરી કહો તો વાયરાને વારુ ના?

તમે આવો ને જાવ ક્યારે ના જાણું,
હા કહો તો પાયલ પહેરાઉં ના?

ભરત શાહ

આમ તો

આમ તો

આમ તો હું તને કયાં યાદ કરું છું
ભૂલથીય ક્યાં ભટકાઉં છું
પણ જ્યારે અડધી રાતે તારું બારણું ખખડાવું છું
તું સફાળો જાગે છે ને ચિંતિત થઇ મને પૂછે છે
બધું બરાબર છે ને? બા, બાપુજી, બાળકો, ભાભી?
જવાનું છે ક્યાંક?
બસ એક સેકંડ આપ, હમણા જ આવ્યો
ચિંતા ના કર બધું બરાબર કરી દઈશું
બરાબર થઇ જશે
પૈસાની તો બિલકુલ પરવાજ ન કરતો

અને હું હસું છું
ખડખડાટ
ને કહું છું
બહુ દિવસો થઇ ગયા બેટા
તને આવો જોવાનો લ્હાવો લેવાના

હું તો ખાલી એમજ આવ્યો હતો
તને happy friendship day કહેવા

અને તું વરસાવે છે
સુરતી ગાળોની વણઅટકી ઝડી
દબાવીને મારી ગળચી

ભરત શાહ

We question

We question.
And we answer.
In simple "Yes" or "No" 

Should I rob a bank?- "No"
Is it wrong to rob a bank keeping ill earned money and distribute it to poor people? "Yes"
Can I pick drug dealer's pocket to pay for my sick mother's medical bills? "No"
Is it wrong to con someone to buy milk for my infant child? "Yes"

"Yes" or "No", we always get the right answer from ourselves. That is the voice of our conscience.
That voice leads to the path of happiness. It is a long path.

But, we are the prisoners of our circumstances. We have to rise to these circumstances to meet our obligations.  Acceptance of reality is the path to the freedom from these circumstances. Our intelligence dictates and overcomes our conscience.

So we abandon the long path.
We find the short cuts.
Little do we know that our choice cuts us short.

The venom of corruption begins to flow in our veins and in our very being.
We forget simple "yes" and "no".
We justify. We rationalize. We argue and articulate.
We become unhappy
Then, we blame the corrupt system and the leaders who manage it. 

Wouldn't it be better to listen to ourselves instead?

Temples

When God created this earth, he did not make temples

मंदर

भगवानके आलीशान मंदर बनते है
पैसे और पसीने से
पसीना कहाँ से आता है, वो तो ज़ाहीर है
पैसोंके रास्ते से हम इतने माहीर नहीं है
भरत शाह

इंसान

दो ही किस्म के इंसान चल सकते है
और आगे बढ़ सकते है

एक जो जमानेके साथ चलता है
दूसरा जो ज़माने को चलाता है

बीच वाले रहते है खड़े, जहां थे वहां
देखतें रहतें है गुजरता हुआ कारवां
भरत शाह

Unfriended

A message pops up on my screen repeatedly saying something like I had been unfriended by three persons. And then asks if I wanted to find out who they were by the click of a button.

Actually I thank them for doing it. I wish more people would drop me from their radar if they had made me friend initially when they just were looking for numbers

I do want to keep some friends who I respect and have great regards for what they are. I have not necessarily met all of them but have enjoyed reading their pages. I learn from them and admire them for the talents they possess. It would be sad if friends like them would drop me from their list

I do wish to make everybody I have met along the way in the journey of last six decades my friend. Because each name has the potential to connect me to the past memory some of which might have faded from my mind. And therefore I do send friend requests to them and respond to the requests from them. I do understand if some of them do not respond at all. Some people perhaps do not want to deal with bad memories.

I do have friends, some very close, who believe facebook is addictive, it is waste of time and easiest way to loose your privacy. They are correct on all three points and therefore they are not even on facebook. Doing anything in excess is harmful to your health and wealth. Then again it is better than doing nothing. An ideal mind is devil's workshop it is said. May not be a bad idea to be on facebook just to keep your brain cells active. Just watch not to overdo it.

Facebook or not, it is a blessing to have good friends.

An act of kindness

AN ACT OF KINDNESS
NEAR FORT POLK, LA

I could not believe what the young lady at the DRIVE IN window of SONIC told me when she handed me my order of Cheese Burger Jr., Sweet Potato Tarts and Route 44 unsweeten ice tea.

I took the bag and extended my hand with one five and three one dollar bills to pay.

“Your lunch is already paid for Sir” she told me smilingly.

I thought she was playing with me.

“No, it is not ma’m." I returned her smile, waving the dollar bills.

“I can not take your money Sir.” She continued to my surprise.

“Who paid for me?” I exclaimed looking right in to her blue eyes to make sure she was sincere.

“The lady in front of you.” She said. I yet had to be convinced.

“Why? A total stranger?" Said I looking at an SUV waiting to turn left on Pine.

“ No, to her, you were the honorable veteran behind her car. She was very proud to buy you a lunch." The young lady said.

I did sense touch of truth in her story now.

“That is mighty nice of her.” I said.

“It is Sir.. People do that sort of things around here for soldiers.” She told me.

“Ma’m, I am neither a veteran nor a soldier. I can not accept this free lunch.” I insisted to pay

“Sorry Sir, I can not take your money. Your lunch is paid for.”

“Do me a favor. Please keep this money. Next time, when a soldier stops by here for a lunch, just tell him it is paid for already in appreciation.”

“I will do that Sir.” She took my money with a very warm and appreciative smile.

“God bless you, Sir!” I heard her say as I was pulling away from the window.

Bharat Shah

Few firsts

Few firsts:

First time since my birth, I am living in a town without a movie theater. Don't have a "Dish" either to watch Bollywood block busters either..

First time since coming to America, I am living in a town where they don't serve liquor on Sunday. And the first town I know that prohibited sell of liquor till 2006. It consumes less alchohol than Gandhi's Gujarat. And yes..one first establishment where a bartender pours triple Johny black for the price of one.. beats Nemos in Detroit all the time Matt, David and Eric !!!

First time since coming to America, my wife is suffering in a town without a single MALL. She is very unhappy not having the opportunity to return merchandise without having to anser any questions.

First time since coming to America, I am parking free at the airport when I fly to my Michigan home. Yes, no limits on the number of days. No, I do not fly in corporate jet

First time in my life, at a drive through fast food, a lady in a car in front of me, a total stranger, paid for my lunch.

First time I have discovered that it is actually cheaper to live here than my home town Godhra in India. Seriously, with better acommodations, city services and health facilities

First time in America, I am living in a state that is governed by a young man born in India. He would have never made it to be the chief minister of Gujarat at such an early age, especially if he was not from Gujarat and a Hindu

First time since starting to work in America, my monthy transportation or commuting cost is on average less than $25.00 per month. Ok.. I do have to park on a gravel parking lot. But, I walk less than 10 steps from my car to my office. Seriously, I do not miss my glass walled corner office from where I could count ships gliding over Detroit River along the skyling of the city of Windsor, Canada.

First time in America, I wll be paying the least amount of increase in the monthly rent for my one bedroom apartment at the expiration of the lease this month.. $5/month. My wife is going to negotiate that increase with the manger lady. Just kidding.....Mind you, these are good apartments, better than 80% of the apartments in the cities like New York, San Francisco, Detroit, Chicago- All the cities where I actually have stayed in the apartments.

To be continued

Friends

You never walk alone when you have tall friends waiting for your arrival. I look up and they acknowledge my presence with a nod and then perform a slow dance with cool breeze of wind in my honor. No, there is no glamor of dancing with the stars, but you can see the real stars twinkling in the sky if you walk long enough to welcome the darkness.
-Bharat Shah

मिल्कीयत

मेरी और मेरे पडोशीकी मिल्कीयतके बीच
जमीनका एक टुकड़ा है
न उसके नीचे कुछ है न उसके ऊपर
कोई कामका नहीं है
पडोशी कहता है ये टुकड़ा मेरा है
वो टुकड़ा पडोशी ले जाय मुझे कोई हर्ज नहीं
मेरी बीवी को है
वो कहती है आज ये टुकड़ा ले जायगा
कल हमारी जमीन का हिस्सा भी ले जायगा
और उसके बाद हमारा सारा घर
उसकी नियत ठीक होती तो बात अलग है
बात जमीन की नहीं नियत की है
स्वरक्षा के लिए चौकन्ने रहनेकी है
मेरे जीते जी वो टुकड़ा उसे कभी नहीं मिलेगा
हिन्दुस्तान को ऐसी बीवियों की सख्त जरुरत है

ફેસબુક

ખરું છે, નિશાળને કોલેજમાં તો કોઈને "હાય" કહેતાંય હોંઠ સિવાઈ ગયા
ફેસબુક પર તો એક એકથી ચઢીયાતા માલ અમારા બહેનપણા થઇ ગયા

કાળો અક્ષર ભેંશ બરાબર, ઘૂંટી ઘૂંટીને સ્લેટના ટુકડાય ચકનાચૂર થઇ ગયા
ચોરી, પોસ્ટ કરી ગઝલ, ફેસબુકના મુશાયરે "લાઈક” ના લલકાર થઇ ગયા

હતી ક્યાં મજાલ કે બાયડીને કોઈ, બ્યુટીફૂલ, એના ધણીનાં દેખતા કહીંએ
ફેસબુકની બારીની આડે "અતિસુંદર " કહી અમે તો આંખ મારતા થઇ ગયા

કરી'તી ક્યાં અમે વિશ કદી કોઈનેય બર્થડે, ડોલર એકનું એક કાર્ડ લઈને
ફેસબુકના હોલમાં કોડિયાં કેન્ડલનાં અગણિત, કેક પર સળગાવતા થઇ ગયા

જવા દો કરીએ વાત શું ભગવાનને શરણે જવાની, મંગળા, શૃંગાર, રાજભોગ
સંધ્યા, શયનનાં દર્શન કરી ફેસબુકે ભવસાગર આખો તરતા અમે થઇ ગયા
-ભરત શાહ

ખાતાવહી

ધન અને મિલકતના હિસાબ કિતાબ ના હોય
ત્યાં એહસાનોનાં સરવાળા બાદબાકી હોય

ખાતાવહી તો છાતીએ વળગેલી ને વળગેલી
કદી પીછો ના છોડે
હૃદયના ધબકાર બંધ થઇ ગયા પછીપણ
એક એક શ્વાસનો હિસાબ લેવા
ઉપર ચિત્રગુપ્ત ચોપડો ખોલીને
કાગ ને ડોળે રાહ તાકીને બેઠો જ હોય

ત્યાં ન તો મુદ્દલ ની માંડવાળ થાય કે વ્યાજની
ના તમારા ગુણોનો અતીશયોક્તિથી નીતરતો ગુણાકાર
કે કોઈના લીધેલા એહસાનોનો મનઘડંત આંકડાઓથી ભાગાકાર
સરવૈયાના આંકડાઓમાં ન કાંઈ ઉમેરાય કે ના કાંઈ કઢાય

એડજસ્ટ કરવાની કે સમજી લેવાની કોઈ વાટાઘાટ જ નહીં
--ભરત શાહ

પ્રેમ પડીકાં

ફ્રીઝરમાં છે
ઠસોઠસ ભરેલાં
પ્રેમ પડીકાં
-ભરત શાહ

ME AND MY BEST HALF

પત્ની : આ ગલકા.. અને આ કાકડી, ખ્યાલ આવ્યો?
પતિ : બર્રાબર આવી ગયો.
પત્ની: બે ય લાવવાના છે. ગોટાળો નાં કરતા.
પતિ: ખરી છે, બે ય લાવવાના છે પછી ગોટાળો કરું એટલો બુધ્ધુ નથી.
પત્ની: ગલકા બે કિલો ને કાકડી એક કિલો લાવવાની છે એટલે
...........................................................................................

પત્નિ: મધર્સ ડે ની મારી મમ્મીને શી ગીફ્ટ આપીશ?
પતિ: સરસ સાડીમાં લપેટી તને પાછી આપી દઈશ
.................................................................................................

"ઉપર આવવું છે હવે ?"
મોડે સુધી નીચે ફેમિલી રૂમમાં ટીવી જોતા પતિને પત્નીએ પૂછ્યું

"તું તા'રે જા. મારે તો હજુ ઘણી વાર છે."
................................................................................................

"ધીરે ચલાવ નહીં તો તારો બાપ પકડવા આવશે" એંશી માઈલની ઝડપે પ્હોંચેલા કાંટા ને જોઈ પત્નીએ કહ્યું
"ત્હારા બાપની બીક બતાવું તો કંઈકે અસર થાય" ઝડપ વધારતા પતિએ કહ્યું
...............................................................................................................
પતિ: તારા મતે આદર્શ પતિ કોને કહેવાય?
પત્ની: તને....

....તો નહીં જ
ભરત શાહ
.................................................................................................................

મા....ઉન્ટ હાવર્ડ, ઓરેગન

મા....ઉન્ટ હાવર્ડ, ઓરેગન

ઉપર હું ,ને પવન,
સુસવાટા મારતો, થથરાવતો.
બીજું નહીં કશું.

"હજુ એવોજ રહ્યો ભૂલકણો,
ના કોટ ના સ્વેટર !"
ના જાણે ક્યાંથી આવી અથડાયો
કર્ણે મધુર રવ, પરિચિત
પણ ચિંતિત

તને આકાશ ઓરાડું ? પવનને પડકારું?
ઠંડી તારી કેમ ઉરાડું
છે ય અહીં, બીજું નહીં કશું !

કોણ? હું પૂછું ત્યાં તો હટ્યું વાદળ
હતું જે સુરજની આગળ
થઇ થોડીક ઉષ્માની લ્હાણ

" મા" તું ? મેં જોયું ચારે કોર, ક્ષિતિજ લગી
ના મળી કોઈ ભાળ
બસ, મંદ મંદ હસતી હતી ધરતી
પ્હેરી ડુંગરાઓની હારમાળ
બીજું કશું નહીં
-ભરત શાહ

AN ACT OF KINDNESS

NEAR FORT POLK, LA

I could not believe what the young lady at the DRIVE IN window of SONIC told me when she handed me my order of Cheese Burger Jr., Sweet Potato Tarts and Route 44 unsweeten ice tea.

I took the bag and extended my hand with one five and three one dollar bills to pay.

“Your lunch is already paid for Sir” she told me smilingly.

I thought she was playing with me.

“No, it is not ma’m." I returned her smile, waving the dollar bills.

“I can not take your money Sir.” She continued to my surprise.

“Who paid for me?” I exclaimed looking right in to her blue eyes to make sure she was sincere.

“The lady in front of you.” She said. I yet had to be convinced.

“Why? A total stranger?" Said I looking at an SUV waiting to turn left on Pine.

“ No, to her, you were the honorable veteran behind her car. She was very proud to buy you a lunch." The young lady said.

I did sense touch of truth in her story now.

“That is mighty nice of her.” I said.

“It is Sir.. People do that sort of things around here for soldiers.” She told me.

“Ma’m, I am neither a veteran nor a soldier. I can not accept this free lunch.” I insisted to pay

“Sorry Sir, I can not take your money. Your lunch is paid for.”

“Do me a favor. Please keep this money. Next time, when a soldier stops by here for a lunch, just tell him it is paid for already in appreciation.”

“I will do that Sir.” She took my money with a very warm and appreciative smile.

“God bless you, Sir!” I heard her say as I was pulling away from the window.

Bharat Shah

સથવાર

એકલો છું તેથી અરીસાનો આભાર માનું છું
પ્રતિબિંબ હો બેડોળ,અમોલ સથવાર માનું છું

છે આમેય ક્યા કોઈ અંગદ,ઢળે શીર કાંધે જેના
વાળી અદબ, શીરે ઉન્નત,જિંદગીને પડકાર માનું છું

વિલાપ

મા ના મૃત્યુ ટાણે ચોધાર આંસુએ વિલાપ કરતી દીકરી ને
સાસુના મૃત્યુ ટાણે ભીની આંખ કરવામાય કેમ મથામણ થતી હશે?

ભરત શાહ

 

અમદાવાદ

હોટલમાં ડીનરનું બિલ આવે અને તમારો મિત્ર ખીસામાં હાથ નાખે ત્યારે એકદમ હરખાઇ ના જતા
આવી ઘડીએ ખીસામાંથી રૂમાલ કાઢનારા આજેય અમદાવાદનું નામ રોશન કરે છે બોસ
સવાલ જ નહીં એમાં સાહેબ
ભરત શાહ

બે બહેનો

સત્તા અને સંપત્તિ એકબીજાને પુરક એવી બે બહેનો હશે
પણ એ બેઉને સુખ સાથે કોઈજ સ્નેહ કે ભ્રાતૃભાવ નથી 
ભરત શાહ

સમજ

ટાંકણે આવતી સમજ અમોલ
ભાવ ન પૂછે પછી એનો કોય
-ભરત શાહ

મૌન

તમે જાણો છો તમારા બોલ કોઈ જરાય સાંભળતું નથી
સમજો છો તમે ચુપ થઇ જાઓ એ ક્ષણની સૌને રાહ છે
મન પણ કહે છે તમારા શબ્દો સૌને બકવાસ લાગે છે
તે છતાંય તમારી જીભ કેમેય કરી અટકી શકતી નથી
કેમ?
કારણકે મૌનની ભાષા તમે ક્યારેય શીખ્યા જ નથી
એની શક્તિથી તમે બિલકુલ અજાણ અને અજ્ઞાન છો
બીજી બધી શક્તિઓની જેમ મૌનશક્તિ પ્રાપ્ત કરવા
પણ વર્ષો સતત સાધના અને તપસ્યા કરવી પડે છે
-ભરત શાહ

ભાષણ

શ્રીનાથજીના મંદિર પાસે સાવ સુકલકડું છોકરું કેડમાં ઘાલી
એક દસ બાર વર્ષની છોકરી ભીખ માંગતી હતી
છોકરું ડીહાઈડ્રેટ થઇ ગયું છે એમ વિચારી મારી દિકરીએ
પાસેની લારીમાંથી ચાર મોસંબી લઇ એને આપી

અમારા દેખતાં જ એ મોસંબીઓ લારીવાળાને પાછી આપી
એની પાસેથી એણે રોકડા પૈસા કરાવી લીધા
દિકરીના કહેવાથી મેં લારીવાળાને ટકોર કરી
"સાહેબ, એ છોકરી રોકડા પૈસા એના માલિકને નહીં લાવી આપે તો
સાંજે એની સખત પીટાઈ થઇ જશે" લારીવાળાએ પોતાનો બચાવ કર્યો

"આવા બાળકોને નિર્દય ગુંડાઓના હાથમાંથી છોડાવવાનું કામજ સાચો ધર્મ છે"
અમારી ટોળકીમાં મેં ભાષણ આપ્યું
મારી દિકરી ગુજરાતીમાં કરેલું મારું ભાષણ સમજી પણ ન શકી

ચાર દિવસ પછી ડોલર કમાવા અમેરિકા આવતો રહ્યો
ભરત શાહ

જીવન

જીવન એ દોડ નથી, હોડ નથી કે બીજાના અનુભવનો નિચોડ નથી.
સ્વયં ને શોધવા બક્ષેલી ઈશ્વરની આ અમોલ ભેંટની કોઈ જોડ નથી
-ભરત શાહ

Jealousy

Being jealous of someone's success may become basis of the beginning of the success streak of your own, as long as you remain inspired and driven by it.

However, if you remain consumed by this sense of jealousy and loose your focus from the goals you have set for yourself, you will never have the taste of your own success.

Jealousy is a disease. It is an addiction that robs you of all the joys in the life. Nothing would make you happy. Nothing your loved one does would be worthy of your notice. It is always the other person/s who occupies your thoughts and cause you to disregard people who you know will be there in the time of your need.
Bharat Shah

The beauty of curves

Every curve is picturesque. You want to fill your eyes with their beauty. I am totally in awe of such splendor.

And my wife is yelling at me.

I know what you guys are thinking.

She is yelling at me to hand the camera I have in my hand. Because I am not taking pictures. I am just enjoying the breadth taking views.

I am talking about I 90-E going through mountainous Idaho and Montana.

Heck with swiss Alps... These mountains splashed with fall colors are truly works of art.

I am glad that I had this crazy idea of driving across the country.

America- the beautiful

By the way I Voted- Sorry Obama- I looked for change every where- All I saw were the spent dollar bills and no change.

November 2, 12 

Sylvan Pass

My wife: "I married you thinking you were really smart."
Me: "What made you change your mind?"
My wife: "This Sylvan Pass"
Me: "It is Breath taking."
My wife: "IT IS. MINE."
Me: "So, Finally, Some thing I did is REALLY working"

Private conversation while driving on Sylvan Pass from Yellowstone National Park, WY to Cody, WY

बोलीवुड

बोलीवुड

लगाके आग पुरे बदनमें पर्दों के जरिये
बुझाने चले उसे मोमाबत्तियोंके जरिये

कहो ना फ़िल्में है दरपन समाजका
हकीतको ना बदलो विकृत ड्रामे के जरिये

चलो मानो आ गया है वक्त पलटावका
पर नहीं संस्क्रितीके बलिदानके जरिये

रहो क्यों सीमित मसाला फिल्मों तक ?
आता है बदलाव क्या आईटम गीतके जरिये?

ज़रा झाखो अपने ही गिरेबान के भीतर
क्या पाया है आपने लोगों के प्यारके जरिये?

हर चार मसाला फिल्मकी सफलता पश्चाद
करेंगे कोशीश बदलावकी, क्या पांचवीके जरिये ?
-भरत शाह

आन्सु

देखा है कीसने आन्सुओको अपने जनाजे में
जरुरत भी है क्या ?
जानता है वो, बहाये थे दिलसे उसने कितने

न होता खोफ़

न होता खोफ़ गर भटकती रूहोंका
तो जनाजे मे कौन जाता ?
जिन्हें कीमत नहीं ज़िंदा लाशों की
उन्हें मुर्दों से क्या होता वास्ता ?

लैला मजनु

ना, अब नहीं आंसू बहाते आपकी यादमे
वो खुद नीकलनेसे इनकार करतें है
हसतें है हमारी नादानियत पर,
की हम आजभी
लैला मजनुकी कहानी पर एतबार करतें है

Old age

When you are young, you never think of getting old.
When you do, it is too late.

Then reality sets in.
The age of unreal expectations begins.
The root of most of the miseries of the old parents.

Sure, your performance as parents was great, excellent.

Then stop.........Think.

Rate your performance towards your old parents as their adult and matured child raising your own young family.

Most of your miseries perhaps will go away.

The gist of the matter is to continue being a loving parent.
Be a great guide when asked.
Interfere in the family matters only when absolutely necessary.
Leave the rest in the hands of almighty.

Religion

Religion is an organized movement
Faith is individual convictions of and commitments to the divine.
From the close relationship to thee, comes the clear understanding of the morality
To live by this understanding is being religious
One does not need a religion
As long as he lives a moral life
Bharat Shah

Mr. Mody

Mr. Mody is no longer a regional leader. It is widely assumed that he has the aspirations to be the Prime Minister of India. In some elite circles, it is expected of him, favorably, to take this next step.

This puts Mr. Mody in whole different arena. The media has projected Mr. Mody as a Hindu Nationalist, having limited influence with the largest minority in India- The Moslems. Mr. Mody has to not only overcome this perception but has to convince the citizens of India that they all are equal in his eyes and are entitled to the rights afforded to them by the constitution of the Republic of India.
 
It is understood that he wants to see patriotism rooted in the heart of every citizen of India. But, that should not lead him to judge, in his position as a leader of this vast nation, that one citizen is less Patriotic than the other. With his reputation, the unity of the country should become his utmost priority. By all counts, he needs an image make over.
 
Being an able administrator and a superb manager, he should be able to accomplish this with his crowd pleasing and convincing style.
 
It goes without saying, another name often mentioned for this position, does bot measure up to Mr. Mody in experience, charisma and above all leadership.
 
People need to look beyond dynasty. Check people like Mody thoroughly. Make sure
Their plan is not to build their statues all over the country. They have the genuine desire to serve the country from the bottom of their heart.

કુરુક્ષેત્રનું શ્રાદ્ધ

કઠિન છે યુદ્ધ સ્વયં સાથે જીતવાનું
કુરુક્ષેત્ર નથી સ્થળ, છે એક બહાનું
શહેનશાહ, અકબરે આલમપનાહના
સજી સ્વાંગ, વિજયના ડોળ કરવાનું

કુરુક્ષેત્રનું કદી પણ ના શ્રાદ્ધ થવાનું
ભરત શાહ

God in the midst of

For centuries we as humans are living this lie. That we are fighting in the name of God.

once and for all, can we all be honest?

Can we all admit that we have been laying our lives down for nationalist fervor, self interest, strengthening own security, expanding empires, gaining economic advantages, looting or plundering resources of others, proving superiority over other humans, massacring millions ... and the list goes on.

Fine, if that is what we want to do as humans. Let us accept it and be clear about it. All animals do what they can or have to, to protect their territories. By instinct and intellect, we are animals after all.

Then, let us not bring God in the midst of all these ungodly games. Let him be a bench warmer (by not invoking his holy name) when we play these war games.

Keep him on the side lines just to cleanse our souls.

The war

The lies attack in brigades.
The truth fights alone.
It looses the battles.
But wins the war

શોષણ

મફતનો રોટલો ખાનારા જ,
શ્રમજીવીઓને
"મહેનતના રોટલા જેટલો મીઠો કોઈ રોટલો નહીં"ની
મતલબી પટ્ટી પઢાવતા હોય છે
ગરીબોની મહેનત જ નહીં એમના અહંનું પણ
હજુયે શોષણ થાય છે
ભરત શાહ

એક ના દસ

ક્યાં ચાલ્યા?
એક ના દસ કરવા.
અત્યારે, કસીનો?
ના રે ના, મંદિર
-ભરત શાહ

ઉદાસી

આપણને પરણે આજે પચીસ વર્ષ થયા, ને આટલા ગુમસુમ ?
આપણી તબિયતનો વિચાર આવી ગયો.
શું થયું છે આપણી તબિયતને? બેઉ ઘોડા જેવા તો છીએ
એની તો ઉદાસી છે
ભરત શાહ

The biggest threat to internal and external security of the country are the politicians not having the quality of the leadership and vision to move country forward.

In general, the Indian political parties are more focused towards winning the next election and having the reins of power in their hands. Lots of time, energy and talent are wasted in keeping the coalition government afloat rather than running it efficiently and orderly.

Political bickering in the coalition make the government reactive rather than pro active when it comes to recognizing and resolving burning issues that affect the citizens the most. This understandably results in people taking to the streets to remind the government that they have failed to do their duties as legislators to curb corruption, violence against women, terrorism and so forth. An insecure and incompetent administration makes blunders in managing the street crisis which ultimately becomes law and order issue at domestic level.

Considering the countries around us, demographics, diversity in population, socioeconomic interests and global geopolitics, the domestic disturbances potentially could become national security concerns.

The government alone is not to be blamed for the tension felt all over the country. The opposition parties are equally responsible. Instead of playing a constructive role of keeping the governing parties in line, they opt to disrupt the functioning of the elective bodies. They seem more interested in politicizing the issues rather than solving them to suit their election strategies.

Even after 65 years, it appears Indian democracy is still in the state of maturing. The regional lords are happy with their own little kingdoms. The federal lords do not mind to be at the mercy of the power brokers. Everybody is chasing the magic chair- a hen that lays golden eggs.

It is time people start looking at the parties founded on principles and not around personalities that best serve the the welfare of the people. The parties that inspire patriotism and encourage the citizens to do their best for the country - This best includes changing the government when it does not fulfill its promises made to the citizens.

Translation

Here is another Hindi philosophy 101 translated in to American English

खुद बोज़ हो तो सबको अपनी तराजू में न तोलो
हर लब्ज़की होती है कीमत, मुह सोचके खोलो

American Translation: Don't Judge, just shut up.

Translation

My friend asked me to translate the following. I could not come up with right words so I explained the meaning of it. So, he went ahead and translated for me:

ऐसा तो नहीं की अब तुम्हारी याद नहीं आती
बस अपना केहनेकी रुहसे आवाज़ नहीं आती
भरत शाह

American Translation: "Frankly my dear, I don't give a damn !"

Corruption

On my recent visit to not so grand or palatial temple, I noticed that faithfuls were requested not to place any money or article as an offering at the altar. No donation box was in sight anywhere and there were no individuals offering help in performing puja or any other religious rituals.

There was a sizable gathering of faithfuls. No one was given any priority for darshan. Everyone hand to stand in line and wait their turn. There was no rush or stampede and line was moving in orderly manner with very little supervision from the management.

It would be nice to know that the temple does not accept big donations from rich and powerful and manages its affair from small anonymous donations from average faithfuls. That would be one way to keep corrupt money away from sacred places.

શબ્દકોષ

શબ્દકોષમાં સામાન્ય રીતે આપણે જેને "ગાળ" કહીએ છીએ એવા શબ્દોનો સમાવેષ થતો નથી.

પણ એમાં સમાવાયેલા કેટલાક શબ્દોના અર્થ વિષે વિચારીએ તો તે શબ્દો ગાળથી પણ વધુ વેધક અને અસરકારક છે.

દાખલા તરીકે:

નમકહરામ, વિશ્વાસઘાતી, ચોર, હલકટ, નાલાયક, હરામી, બાયલો, નખ્ખોદિયો, હિજડો, નકટો, રાંડ, રંડી, તકવાદી, ઠગ, મતલબી, ગરજુ , લાલચુ, લાંચિયો વિગેરે વિગેરે....

તમને ખબર છે શબ્દકોષમાં હોવા છતાં આવા અને બીજા કેટલાક શબ્દોનો લોકસભા, રાજ્યસભા કે ધારાસભામાં ઉપયોગ ના થઇ શકે?

કારણકે,

આ બધી સંસ્થાઓના સભ્યોને એમની ઓળખાણ બીજું કોઈ આપે તે પસંદ નથી.

ભરત શાહ

A fruit case

Before we buy fruits from the vendor, we smell it, feel it, sound it, shake it and if allowed taste it.

This is how much we do before we buy couple of kilos of fruits. Just to make sure that they are not rotten. Whether they are readily edible or have to wait till they ripe. We go a step further. We try to make sure that they will taste good when they ripe.

Now think about the religious leaders we choose. Consider the political leaders we vote in the office.

We are entrusting our spiritual well being in the hands of one and the entire country, state, jilla or town in the hands of the other.

If We make mistake in buying couple of kilos of fruits, we do loose but the loss is very very insignificant compared to the mistake we make in choosing our religious leaders or the political leaders.

Misguidance by religious and political leaders have caused human sufferings of unprecedented scale through out the history of the mankind.