Wednesday, June 16, 2010

रोशनी बनकर ये मेहफीलकी आप इधर आयें है
लगता है बनके इन्सां, सितारें जमीं पे उतर आयें है
बयां करे क्या हम ये हाले दिल खुशीका
चुप है जुबाँ, बस आखोंमे आंसू उभर आये है

Sunday, June 13, 2010

यादोंकी बारिश

न हम खामोश है, न तनहा
चाहते है ठहर जाये ये लम्हा
यादोंकी बारिशमे,गर आंसू बहा
पूछेगा जहां,ये किसका है गुन्हां ?

Sunday, June 6, 2010

ગંગા

આજકાલ ભારતમાં કોઈ પણ યુવાન ફીલ્મનો ડાયલોગ મારી ગર્વથી નહીં કહી શકે કે મારી બહેન તો ગંગાથીય પવિત્ર છે. સદિયોથી ભારતમાનસમાં સ્થાપિત થયેલ એ વિધાનને પ્રસ્થાપિત કરવા ભારતના યુવાનોએ પહેલાંતો ગંગાની અપવિત્રતાના કારણોને જડમૂળ થી નાબુદ કરવા પડશે.જગતની નદીઓ,જેને માનો દર્રજો મળ્યો નથી,એમને પણ પ્રદુષણ મુક્ત કરવાની હિલચાલે છેલ્લા કેટલાક વર્ષોથી વેગ પકડ્યો છે.

આપણી તો ગંગા માં છે. કે પછી ઘરડી માના અંતિમ સંસ્કાર કાશીમાં કરવા,ડાઘુઓની જેમ એના આખરી શ્વાસની રાહ તાકી, આપણે માથે હાથ ટેકવીને તો નથી બેઠાને?

Saturday, June 5, 2010

આંસુઓને શું એમનેતો ફક્ત વહેવાનું છે
ચુર થયેલા ઉર નાં ઘાવ કોણ સહેવાનું છે?

હતી તમારે મન એ એક સ્મિતની લહેર
અમારે તો ખાસ બનાવ,એય કહેવાનું છે?

गलतियाँ

गलतियाँ कुबूल क्या करें हमारी
ठोकरें खाके तो जिन्दगी गुजारी है
संभलना चाहा जब जब हमने
ये जमानेने पीछेसे लात मारी है

આપણું ગણિત

આમ તો આ જીવનની મોટા ભાગની ક્ષણો બાદબાકી કરવા જેવીજ હોય છે.
સરવાળા તો દેખાવ અને દંભ ખાતરજ કરતા હોઈએ છીએ

કોઈ પર કરેલા એક ઉપકારનો સરવાળો સો થતો હોય છે.
કોઈ એ કરેલા સો ઉપકાર બાદબાકી બાદ શૂન્ય થઈ જતા હોય છે.

સીધા સવાલનો સમય અને સંજોગ ને અનુકૂળ આપણે ઘણીવાર ગોળ ગોળ જવાબ આપીએ છીએ.
બાકી ભુમતીમાં એટલા કાચા નથી કે આપણને સુરેખા અને વર્તૂળ વચ્ચેનો ભેદ ખબર ન હોય.

ચક્રવૃદ્ધિ વ્યાજ ગણવાની શરૂઆત કરી વાણિયાઓ એ અંકગણિત જેવા સહેલા વિષયને જાણી જોઇને કઠિન બનાવી દીધો. ગામડીયા વેઢેથી ગણી શકે ત્યારેજ ચોપડા સમજેને.

આમ તો આ આંકડાઓની વાત છે પણ એમાં વ્યવહારીકાતાનો નીચોડ છે.
હું નાનો હતો ત્યારે મને કોઈ પૂછે કે તું કેટલા વર્ષનો તો હું મારી ઉંમરમાં બે ત્રણ વર્ષ ઉમેરી જવાબ આપતો. બાના કહેવાથી.
તે સમયે બાર વર્ષે બાવો જાગ્યો એનો અર્થ મને ખબર ન હતો.
રેલગાડીમાં પૂનમ ભરવા આખું કુટુંબ રણછોડરાય ના ડાકોર જતું.
ટીટી મારી ઉંમર પૂછે તો બાપુજી બે વર્ષ બાદ કરીને કહેતા.
ગામ છોડી ગયો તો કોલેજમાં પણ જતો ક્લબમાં.
ત્યાં બારમાં મારી કોઈ ઉંમર પૂછે તો હું બે વર્ષ ઉમેરીને કહેતો.
ત્યાં યુવતિઓમાં પણ રસ જાગ્યો હતો.
નાની મળે તો ઉંમરમાંથી બાદબાકી અને મોટી મળે તો સરવાળો કરતો.
એમ કરતા કરતાં નીવૃતિને આરે ઉભો છું.
ઓફીસ માં મારી કોઈ ઉંમર પૂછે તો બે ત્રણ વર્ષ બાદ કરી જવાબ આપું છું.
છૂટકો નથી. શેર બજારમાં આજકાલ સરવાળા ઓછા થાય છે.

આખા જીવનનો આધારજ જુઠ્ઠા સરવાળા અને બાદબાકી છે