Tuesday, June 24, 2014

ખુલાસો

ખુલાસો

"મળીએ?"
મેં પ્રસ્તાવ મુક્યો.

"તું... પૂછે છે?"
"પચાસ વર્ષ થઇ ગયા જોયે."
"જોયે કે આજ પહેલાં એક શબ્દ કહે !"
" એટલે જ. તાજમાં મળી શકે? કાલે, લંચમાં?"

"આવીશ."

મળ્યા.
શાળાના સ્મરણોના
ઢગલા કર્યા.
હસ્યા.
મૌન રહ્યા.
મૌને આંખો ભીની કરી.

"એક વાત પૂછું?"
"હ..મ.."
"આટલા વર્ષોમાં મારી યાદ આવી?"
"રોજ."
"એમ ના થયું વાત કરું?"
" થયું. પણ કાલે જ હિંમત એકઠી કરી શક્યો."
"અઢાર હજાર બસો પચાસ દિવસ પછી?"
"દેશ આવ્યો હતો લગ્ન માટે. છાપામાં જાહેરખબર જોઈ ન હતી?"
"ગુસ્સો આવ્યો હતો બહુ, તારા પર."
"મારી સામે આવીને કેમ ન કર્યો?"
"ખેર, મધુર સ્વપ્ન કદાચ...."
" મધુર ન રહ્યા હોત?"

"જઈશું?"

કડવા ઘૂંટડા મીઠા લીમડાને છાંયડે

કડવા ઘૂંટડા મીઠા લીમડાને છાંયડે

હું: માજી, બહુ તરસ લાગી છે. ગળું શોસવાય છે.
માજી: પહેલા બે જ ઘૂંટડા પી. ઘડીક બેસ છાંયડે નિરાંતે, પછી વધારે.
હું: હુકમ તમારો.
માજી: હુકમ તો ઉપરવાળાનો. કંઈથી આયો આવો પરસેવે રેબઝેબ?
હું: વડોદરેથી.
માજી: આવા તાપમાં સાઈકલ ઉપર? ફટક્યું છે? કઈ ભણી?
હું: ગોધરે.... સાહસ કરવાનું મન થયું.
માજી: ગાંડપણ કહેવાય એને....રસ્તે આવતી પરબે સરખું પાણી પીએ છે ને?
હું: પીઉ છું. પણ છેલ્લી પરબથી તમારી આઘી ઘણી લાગી.
માજી: રસ્તે કેટલીક બંધ થઇ ગઈ છે. મારીય બંધ થવાની.
હું: કમાણી નથી માજી?
માજી: પાણીના પૈસા લઉં તો ઉપરવાળો નારાજ થાય. તરસ્યાની આંતરડી ઠરે એજ મનખા.
હું: તો, ભલું કામ બંધ કરવાનું કારણ? સૌ સારા વાના છે ને?
માજી: ઉપરવાળાનો હાથ છે ભઈ. પણ ચાર દા'ડામાં આ લીમડાના છાંયડા જવાના.
હું: ક્યાં જવાના?
માજી: નવી સડક નીકળવાની. કઈ બેહીશ હવે આ માટીની કોઠી, ગાગર ને પવાલાં લઇ ધીકતા તાપમાં?
હું: આગળ પાછળ બીજા ઝાડ?
માજી: જો આગળ પાછળ. બધા ગયા. સરકારી મોણહેય બધા ભૂખ્યા.
હું: પાણી માટે મારા જેવા...
માજી: તું તો શોખનો નીકળ્યો છે...મજૂરિયા બિચારા આ લાય જેવી લૂ માં રોજબરોજ કેટલુંય ચાલે ...
એમના તો વડ ગયા, વડવા ગયા, લીમડા ગયા, છાંયડા ગયા અને પાણીના ઘૂંટડાય ગયા...