તમે તો હમણાના વિકેન્ડમાં ક્યાંય દેખાતા જ નથીને ?
હા, રાહુલની રસોઈ કરવા દર અઠવાડિયે સેયરવીલ જઈએ છીએ.
કેમ વહુને નથી ફાવતું ?
ના..ના, એ પંજાબણ, એને માંસ મચ્છી વિગેરેનો બાધ નહીં ને..
બરાબર, ને આપણો રાહુલ તો નાનપણથી દેરાસર જનારો. સંસ્કારી...
એટલેજ ને... મેં તો રાહુલ પાસે પહેલેથી રેફ્રીજરેટર પણ જુદું લેવડાવી દીધું છે.
વહુને વાંધો નહીં?
હોય તોય શું? આપણા છોકરાનું ઘર છે.
વહુના માબાપ આવે તો?
એમ થતું ટાળીયે.
પણ ભેગા થઇ જાઓ તો?
તો મેં રાહુલને કહી દીધું છે, અમારી હાજરીમાં ચીકન બીકન કે દારુ બારુ નહીં.
વહુ કંઈ બોલે નહીં?
કતરાય ખરી.. પંજાબી લોકો તો બોલવામાં આમેય તોછડા.
પૈસા ખર્ચવામાં ય આપણા જેવા નહીં, ખરુંને?
હા, લિવિંગ રુમમાં પાંચ હજારનું પેઇન્ટીગ લાવી એક ઝટકામાં લટકાવી દીધું.
પાંચ હજાર?
ફ્રેમના તો જુદા.
તમે કઈ બોલો ના?
જીવ બળે એટલે બોલ્યા વગર રહું?
ને રાહુલ?
એક શબ્દ ના બોલે... ના એને કંઈ કહે.. ના મને.
ને નવીનભાઈ?
મારી દર એક વાતમાં એમનું તો એક જ રટણ.
શું?
હવે આપણે સેયરવીલ જવાનું બંધ કરવું જોઈએ.
ઓહ....કારણ ?
નથી કે'તા.... બાપ દીકરો બેઉ મિંઢા છે.
ભરત શાહ
No comments:
Post a Comment