જોબનિયું

છે અધખુલે ઘૂંઘટે સ્મિત અને શરમ બેઉં
ને આંખ્યુંમાં થોડુંક અટકચાળું
કહે છે કોણ સંગ વરસ્યુંની જાય જોબનિયું ચાલ્યું ?
રહેવાનું ઈ તો અકબંધ એવું ને એવું
વહેવાનું જ્યાં લગી દિલડે નેહનું ઝરણું