Tuesday, July 27, 2010
રોહન
મમ્મીનો તું થવાનો બહુ વ્હાલો વ્હાલો
ડેડીને વારેઘડી પૂછવાનો સેંકડો સવાલો
પકવવાનો માથું દાદાનું બોડું, કરી ધમાલો
ને દાદીમાની પાસે થવાનો કાલો કાલો
માસી આગળ પાડવાનો મોટી મોટી રાડો
કહે જો રોહનીઓ અમારો છે કેવો જાડો પાડો
ચઢાવી મ્હોઢું બેસવાનો ખૂણે થઈને આડો
ના બોલાવે કોઈ તો પાછો જોવાનો થઈ બાડો
જઈ ફોઈ ની ધેર અહી તહી અડવાનો
પકડે કાન ફોઈ તો વિના આંસુ રડવાનો
લઈ લાકડી ફુવો ફોઈને એવો તો લડવાનો
કે ઢોન્ગીલો રોહન ખડ ખડ હસી પડવાનો
મામા ને ઘેર તો રોજ રોજ જવાનો
લેવાને મારો બેટો પાવલી કે એક આનો
મામીના છણકાથી નાં જરાયે ડરવાનો
લાવી લખોટીઓ, મામી સામે રમવાનો
થઈ મધ મીઠડો મામીનું મન હરવાનો
હસીને ફસાવી, મામીને વ્હાલે વળગવાનો
to be continued
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteghanu saras lakhyu chhe Bharatbhai
ReplyDeleteHello bharat kaka,
ReplyDeleteThis is Ekta (Nilay Pratul Shah's wife). JaishreeKrishna kaka... I got ur blog reference from Bhavesh Masa.
I would confess that I cherish reading your blog. Its such a delight to read all your post. My fav is the gujarati kavita you composed for Rohan. its the best and truely says your heart out..
Warm Regards,
Ekta