મુખ ફેરવી છાનું છાનું જોવું, પકડાતાં ગાલનું રાતા થાવું
ક્ષણ એ શરમની કરી કેદ હ્રદયે, આજેય મૌનને કોશવું
સ્મરણ વસમું,સ્મરણ વસમું,પ્રથમ પ્રેમનું સ્મરણ વસમું.
ઝરુખેથી વારે ઘડી ઝાખવું, ફળિયાના નાકા લગી તાકવું
જતાં આવતાં જોવા મળે કદી, આશ રાખીને નિરાશ થાવું
સ્મરણ વસમું,સ્મરણ વસમું,પ્રથમ પ્રેમનું સ્મરણ વસમું.
દેખીને દુરથી હ્રદયનું અચાનક ધક ધક ધક ધક થાવું
નજદીક આવતાં શીરને ઝુકાવી અનાયાસ નત ચાલવું
સ્મરણ વસમું,સ્મરણ વસમું,પ્રથમ પ્રેમનું સ્મરણ વસમું.
કરે કોઈ વાતો હસીને જરી, નીહાળીને દ્વેષે દિલ બાળવું
તુ કોણ મળશે ઘણા અહં માં મચકોડી મોઢું ઘર માપવું
સ્મરણ વસમું,સ્મરણ વસમું,પ્રથમ પ્રેમનું સ્મરણ વસમું.
ભરત શાહ
નોવાઈ, મીશીગન
મે ૩૧, ૨૦૦૯
Sunday, May 31, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment