એક પત્ર
થયું લાવ જલાવી દઉં
જલી જશે એની સાથ
યાદ પુરાણી
ચાંપી સળી
પડ્યો પત્ર ફરસ પર
પ્રજ્વળી.
નમી નીચો, રહ્યો નિહાળી
આંખે અશ્રુભીની
અસફળ પ્રણય કહાણી
સર્યા આંખથી અશ્રુ, ને
જવાળા આખરી સમાણી
થયું, થવાને ભસ્મ ન દીધું શું
મુજ અશ્રુએ?
જોયું તો હતું
નામ તારું.
-ભરત શાહ
No comments:
Post a Comment